zondag 23 maart 2014

Grafische informatie: Sociale media

Sociale media, niet weg te denken uit de huidige maatschappij en een voor de meeste een belangrijk onderdeel van ons leven. Deze sociale media zorgen voor het onderhouden van connecties, het reageren op berichten van een ander en het uiten van jezelf. Voor de meesten is het gebruik van sociale media ook een mooie ‘anonieme’ vorm om onze nieuwsgierigheid te kunnen voeden. Maar hoe zien onze connecties er eigenlijk uit? Of wellicht beter gezegd, hoe ziet onze sociale wereld er nu eigenlijk uit?

Visualisatie van de auteurs sociale netwerk, klik voor een groter beeld


Visualisatie van sociale media is een enorm interessant fenomeen, het legt de kanalen bloot waarvan we wel weten dat ze bestaan maar er geen duidelijk zicht op hebben. De voor ons zo oneindige wereld op bijvoorbeeld facebook krijgt direct een andere lading. In de afbeelding hiernaast is goed te zien hoe het sociale netwerk van de auteur er uit ziet. De grote naam betreft mijn broer, hij is tevens een oud-collega en heeft daardoor de meeste connecties. Het rode vak zijn mensen uit mijn woonplaats, het groene gedeelte daarnaast komt ook uit mijn woonplaats maar uit een andere vriendengroep en hebben daardoor dus andere connecties. Het olijfgroene stuk betreft mensen van mijn werk, deze groep ligt vrij gescheiden van de rest. Het kleine blauwe stukje zijn de mensen van mijn school, niemand daarvan heeft een connectie met mijn vrienden uit het dorp maar hebben wel weer een connectie met elkaar.

Deze gegevens zijn interessant voor bijvoorbeeld bedrijven, door de gegevens te analyseren is te zien waar bepaalde groepen zitten en wat de indeling en de diversiteit is van je klanten bestand of in het geval van sociale media, het bestand aan fans.

Vormgegeven in tabellen, overzichtelijk?
Een andere manier om deze informatie te ordenen is in een tabellen bestand zoals dit hiernaast te zien is. Het grote nadeel van dit systeem is het overzicht, er zijn bijna geen connecties te vormen, in ieder geval niet duidelijk zoals bij het eerste systeem. Het is platte opmaak terwijl het visuele bij de andere grafiek veel toevoeging had. Het gaat er ook niet om dat de exacte informatie zichtbaar is voor de gebruiker, het is veel belangrijker dat de informatie makkelijk te linken is.


Door Ben Kruijs
360 Woorden

Bronnen

IBM Research. (2014). MultiVis: Content-based Social Network Exploration Through
Multi-way Visual Analysis.
Geraadpleegd op http://epubs.siam.org/doi/pdf/10.1137/1.9781611972795.91
Gephi. (2014). Gephi Software. Geraadpleegd op https://gephi.org/


zondag 16 maart 2014

Het verhaal van: De AH supermarktmanager (Harry Piekema)

De manager van de Albert Heijn, wie kent hem niet? Harry Piekema speelt als sinds 2004 de rol van de overvriendelijke supermarktmanager en heeft inmiddels een grote schare fans achter zich. De reclames zijn een onderwerp op de werkvloer of met vrienden, “Heb je die nieuwe reclame van de AH al gezien met die kaas plank, leuk hè!”. De beste man wordt zelfs geïmiteerd door Carlo Boszhard in de TV kantine en koefnoen.  Wat is de waarde van Harry Piekema voor de identiteit van Albert Heijn?

Het AH boegbeeld met zijn spontane voorkomen.
Albert Heijn is duur. Althans, dat imago heeft Albert Heijn. AH positioneert zich inderdaad meer in de servicekant en hanteert daardoor prijzen die boven gemiddeld worden geacht, door die prijzen maak je een winkel hoogdrempelig, hoe verlaag je nu deze drempel? Huur een acteur in die je beste buurman kan zijn of een vriend waar je nooit ruzie mee kan hebben en maak het toegankelijk. Eenvoudige humor door een allemansvriend met uiteraard wel de nadruk op het ‘fantastische’ AH concept, de nadruk moet uiteraard wel liggen op de organisatie.


Harry Piekema vertegenwoordigt de menselijke vorm van de Albert Heijn, analisten denken zelfs dat de grote groei van de laatste jaren te danken is aan deze persoonlijkheid. Dit is natuurlijk discutabel, maar zijn verschijning maakt de organisatie wel een stuk sympathieker. Albert Heijn heeft door het sterke karakter van de (naamloze) supermarktmanager een krachtige binding met zijn klanten en zelfs met zijn niet klanten. Het is de makers van de reclames gelukt om de AH reclame als een kort grappig filmpje tussen de programma’s door te laten komen, waarbij we onbewust niet eens door hebben dat het een reclame is. Zodra de eerste seconden van de reclame starten wordt er direct iets geactiveerd wat ons triggert om verder te kijken, we weten immers van eerdere reclames (de kracht van herhaling!) dat er iets leuks staat te gebeuren.

De keerzijde


Het klinkt natuurlijk als een sprookje, een acteur inhuren die jarenlang reclames voor je maakt en zo je bedrijf langzaam tot een succes laat uitgroeien (al was AH dat natuurlijk al wel). Ook hierbij is er een keerzijde. Harry Piekema -de acteur- mag contractueel niets anders in de media doen, geen interviews geen andere klussen, helemaal niks. AH wil de kijker de indruk geven dat Harry ook echt een supermarktmanager is en dat het bij alle AH winkels zo gaat. Daarnaast legt AH de lat ook erg hoog, door dit beeld te creëren is het wel noodzaak dit te kunnen naleven. Tot op heden kijken we maar gewoon met plezier naar die vrolijke supermarktmanager.

Door Ben Kruijs

Aantal woorden: 428



Bronnen

Jason. (2013). Harry Piekema, de acteur en het gezicht van Albert Heijn.
Geraadpleegd op
http://plazilla.com/page/4295047822/harry-piekema-de-acteur-en-het-gezicht-van-de-albert-heijn-reclame-s

Joep Meijsen. (2010). Einde van de Piekema mythe. Geraadpleegd op
http://plazilla.com/page/4295047822/harry-piekema-de-acteur-en-het-gezicht-van-de-albert-heijn-reclame-s



zondag 9 maart 2014

Muziek in de politiek

We luisteren het allemaal en iedereen heeft er zijn eigen voorkeur in, dan gaat het uiteraard over muziek. Muziek wordt gebruikt om je te plaatsen in bepaalde groepen (denk hierbij aan de punkbeweging of hiphopbeweging). Maar muziek heeft ook een grote invloed in het overbrengen van een boodschap, door op een juiste manier hier mee om te gaan kan je een campagne veel kracht bij zetten of in een verkeerd geval flink onderuit halen.


Ongelukkige muziekkeuze van de VVD, dat
verspreid zich snel via sociale media
De VVD presteerde het om tijdens een campagnebijeenkomst het nummer `viva la vida` van Coldplay te draaien, een prachtig nummer om naar te luisteren, al is de tekst nogal misplaatst voor een politiek leider. Dat blijkt onder andere uit de volgende zinnen: “Now the old king is dead, long live the king” en “Never an honest word But that was when I ruled the world”. Met de laatste zin wil Rutte dus beweren dat hij nooit eerlijk is geweest in zijn periode als leider? Een leuke melodie is dus niet het belangrijkste meer, we mogen verwachten dat in een tijd dat het grote gros van de Nederlanders de Engelse taal beheerst de inhoud en tekst van het nummer zeker niet minder belangrijk is.





Een interessant voorbeeld uit het buitenland komt uit de verkiezingscampagne van Ronald Reagan in 1984, Reagen besloot zijn campagne kracht bij te zetten door het nummer  “Born in the USA” van Bruce (The Boss) Springsteen te gebruiken. Helaas voor Reagan verzocht Springsteen hem dit nummer niet te gebruiken voor zijn campagne. Hoewel het nummer wat patriottisch over komt is dit totaal geen lofzang voor Amerika, het nummer heeft juist een cynische lading! In Amerika is het gebruik van muziek nog vele malen belangrijker dan in Nederland en omdat politieke standpunten bij publieke figuren als zangers ook meespelen komt het vaak voor dat het gebruik van een nummer wordt verboden. Artiesten als Sting en Tom Petty hebben George Bush Jr. verboden om hun muziek te gebruiken, uiteraard niet omdat ze geen bekendheid willen met de muziek maar omdat ze geen onderdeel uit willen maken van de politieke boodschap die het met zich mee draagt.

Politici maar ook bedrijven dienen zeker goed te kijken naar de aard van de muziek die ze willen gebruiken in een campagne, de werkelijke boodschap die een nummer overbrengt kan ver afwijken van het geen dat wij er zelf achter zoeken en negative campaigning kan natuurlijk niemand gebruiken.




Aantal woorden: 402
Door Ben Kruijs

Bronnen

Eric van Bruggen. (2012). Zit er weer muziek in de politiek. Geraadpleegd op
http://www.welingelichtekringen.nl/mootz/39728/zit-er-weer-muziek-in-de-politiek.html

Emiel Kolenbrander. (2012). Waarom Mitt Romney de meeste kans maakt. Geraadpleegd op
http://www.8weekly.nl/artikel/10317/waarom-mitt-romney-de-meeste-kans-maakt.html




zondag 2 maart 2014

Gezocht: Realiteit in internetfoto's

Waar is de realiteit gebleven? Alles waar wij op internet op visuele manier mee worden geconfronteerd staat daar met een reden, iedere foto is met een doel uitgezocht en geüpload, daarnaast niet zelden voorzien van een dosis bewerkingen. Photoshop lijkt een krachtiger middel te zijn geworden dan de camera.



Wanneer zal de duckface door
de kunst worden geadopteerd?
Zelfs een ‘’selfie’’ waarbij het model op de foto braaf de lippen heeft getuit(’zogenaamde duckface (“urbandicitionary, 2009”)), gebeurt voor een reden. De houding maakt de lippen voller en de kaak strakker met als het gevolg dat het gezicht wat smaller is. Dit heeft uiteraard weinig te maken met bewerkingen van foto’s maar is wel te herleiden naar bewerkte foto’s. Modellen zoals wij die tegenwoordig tegenkomen in magazines en websites zijn vaak flink onder een digitaal-bewerkings-vergrootglas gelegd. Even de taille wat retoucheren, de kraaienpootjes wat wegpoetsen en de ronding iets prominenter maken (“Metz opleidingen, N.D.”). En voilà! Het voorbeeld van echte schoonheid, waarbij het ‘echte’ natuurlijk discutabel is. Het bewerken van mensen tot een perfectionistisch totaalplaatje heeft gevolgen op het zelfbeeld van mensen, zeker in de huidige sociaal digitale cultuur speelt dit een grote rol.

De rode cirkels spreken boekdelen, 
En dan nu, het nieuws! Om nieuwsberichten kracht bij te zetten wordt vaak gebruik gemaakt van afbeeldingen, een foto zegt immers zoals in het vorige blog ook is verteld meer dan 1000 woorden. Door het gebruik van foto’s heeft de uitgever of schrijven een belangrijk ‘wapen’. Foto’s verbeelden de situatie in de tekst, een foto in een oorlogsgebied ziet er bijvoorbeeld een stuk rampzaliger uit als er een knuffelbeertje van een kind in beeld ligt, dit maakt het een gevoeliger onderwerp waar mensen dus meer bij betrokken raken. Niet geheel zeldzaam zijn in scene gezette foto’s uit oorlogsgebieden zoals deze hiernaast te zien is (“Grace Murano, 2009”). Een huilend mens maakt emoties bij ons los en geeft nog meer kracht aan de foto en dus het bericht, de onderste foto is gepubliceerd terwijl op de onderste foto nog te zien is dat het zogenaamde slachtoffer de arm van de verpleegster nog beet houd en de man er bij staat in een andere outfit alsof er niets aan de hand is.


Het kan ook fout gaan, het toevoegen
van rook is hierbij nogal
onzorgvuldig gedaan.
Het is moeilijk te geloven wat we aan afbeeldingen zien op internet en sceptisch zijn is zeker geen overbodige luxe. Onthoud dat bij iedere foto bij een bericht dit staat met een reden, ook in dit blog!


Aantal woorden: 382
Door Ben Kruijs
Klas D01

Bronnen



Grace Murano. (2009).  10 Most Famous Doctored Photos. Geraadpleegd op



Metz opleidingen. (N.D.).  Retouche en ethiek. Geraadpleegd op

Urban dictionary. (2009).  Duckface. Geraadpleegd op

Wililance. (N.D.). How Photoshop Has Changed Photography. Geraadpleegd op